Het allernieuwste album van Snoop Dogg ligt nog maar net in de schappen en ik ben er al aan verslaafd. Vorige week ontdekte ik dit album tussen de nieuwste releases van Spotify en dacht; “let’s give it a go.” Maar om eerlijk te zijn had ik er niet al teveel van verwacht. Dit omdat ik wel een beetje klaar was met zijn typische ‘geshizzle’ & ‘manizzle’ trucje, die je in elke plaat van hem terug hoort komen.
BUSH verrast!
Eigenlijk al bij de eerste track California Roll, die hij samen met held Stevie Wonder maakte, merkte ik dat er iets anders dan anders was; Snoop zingt meer dan dat hij rapt. Al bij de tweede track The City – dat een superaanstekelijk nummer is – kreeg ik door dat dit wel eens een heel fijn album kon worden. Die tweede track is wat mij betreft al direct een zomerhit. Ik kan niet wachten om te cruisen met deze track in de auto aan.
R U A Freak heeft een fijn synth geluid en gaat het goed doen op mijn verjaardagen-BBQ. Ok, het moet gezegd worden; de zangkwaliteiten zijn niet altijd even best van mister Snoop, maar met wat backingvocals en wat digitale trucjes lijkt het best ergens op.
Het duurt best lang voordat er een nummer voorbij komt dat ik niet zo lekker vind klinken. Edibles is de eerste track die mij niet zoveel doet, maar dat is natuurlijk persoonlijke voorkeur.
Bij Run Away was ik verrast een herkenbare stem te horen; Gwen Stefani doe haar ding en zorgt voor een fijne sound. Stoer, maar toch vrouwelijk; erg lekker nummer.
I’m Ya Dogg is de tweede plaat die ik doorzap als deze voorbij komt. Ik vind het een eentonig en beetje ‘vlakke’ track. Jammer dat dit de afsluiter van het album is.
Pharrel Williams
De rest van het album laat ik aan jullie over om te beoordelen. Ik vind het album al met al top, maar ik denk dat sommige nummers wel snel saai zullen worden. De sound van de producer – Pharrell Williams – ligt er wel heel dik bovenop. Zo dik zelfs dat ik me afvraag of Snoop zijn identiteit niet teveel aan het bijstellen is voor het grote publiek. Zoals ik al zei, ik was wel een beetje klaar met zijn ’trucjes’, maar dat was wel héél erg herkenbaar en je wist meteen dat het om Snoop ging als je het hoorde. In sommige gevallen zou het ook gewoon een nieuw album van Pharrell kunnen zijn.
Conclusie
Al met al voelt het album goed, maar ook een beetje dubbel. Hij heeft voor mijn gevoel veel van zichzelf ingeleverd om het voor het grote publiek aantrekkelijker te maken. En blijkbaar heeft het gewerkt; ik luister tegenwoordig naar Snoop Dogg! 😉
BUSH beluisteren?
BUSH kopen?
Wil je het album kopen? Koop het album dan op iTunes.